Dębowiec - mogiły szwedzkie, tureckie, tatarskie

Cube47pl

Witam,
pragnę państwu przedstawić problem mogił znajdujących się w Dębowcu.
W przekazie ludowym przetrwały jako szwedzkie, a legenda głosi, że w nocy omyłkowo zwarły się tam 2 oddziały szwedzkie.
Co innego mówi nam natomiast karta topograficzna królestwa, tam te mogiły istnieją jako tureckie, lecz skąd tu turcy ?
Moja osobista hipoteza głosi, że są to groby Tatarskie z których pamięć ludowa, utworzyła pierwej Tureckie, a następnie szwedzkie miejsca pochówku.
Może ktoś z obecnych na forum, jest obeznany z tematem, i potraf wyjaśnić, choć częściowo, kto tam może leżeć? I czy moja hipoteza może być słuszną?
Pozdrawiam
Administrator

Bartek-drag47

W sumie to nie o Dębowcu ,ale może była to podobna sytuacja. Otóż nie tak daleko jest wieś Drochlin. Według miejscowej legendy król Sobieski pozwolił osiąść tam Tatarom wziętym do niewoli w czasie odsieczy wiedeńskiej. Próbowałem to swego czasu zweryfikować lecz żadne zródła do których dotarłem o tym nie wspominają. Faktem jest że ludzie z innych,okolicznych wsi do tej pory na mieszkańców Drochlina mówią TATARY. Może geneza tych mogił ma podobne podłoże jak ta legenda?
Pozdrawiam

Cube47pl

Wiele miejscowości posiada takie "przezwiska" np. Olsztyn to Koziorze, a Koziegłowy to Łyki. Lecz wracając do tematu, z tego co wiem, bardzo wiele takich mogił, pochodzi również z czasów wcześniejszych niż średniowiecze, jednak pamięć ludowa często, zniekształca je tak, że w końcu nie wiadomo, co gdzie i kiedy.
Pozdrawiam
Administrator

Jurek J

Tajemnica wyjaśniona! Są to kurhany, prawdopodobnie wczesnośredniowieczne. Czytaj na blogu "Swoim szlakiem" , artykuł: Tajemnica "szwedzkich grobów" koło Dębowca.
Takie pozostałości kurhanów są również w Złotym Potoku - "Rozwój cywilizacji na terenie północno-wschodniej Jury, w miejscowości Złoty Potok": "U podnóża skalnej góry na której stało osiedle, od strony wschodniej zlokalizowano na niedużej przestrzeni 80 niewielkich kurhanów, dzisiaj zaledwie 1m. wysokości i 2m. średnicy, obłożonych kamieniami, w których jeszcze do II wojny światowej znajdowały się gliniane urny w formie amfory z wydłużoną szyjką, a wewnątrz prochy prawdopodobnie władców plemiennych władających przez 400 lat skalnym osiedlem. Od strony zachodniej po drugiej stronie rzeki przed II wojną światową znajdowano gliniane urny w formie garnków, ze zmieniającymi się przez wieki zdobieniami - od prostych do bardziej wyrafinowanych. Te dwa cmentarzyska wczesnośredniowieczne Osiedla Wały świadczą o plemiennym podziale społecznym. Niestety te nikłe ślady zostały zniszczone, szczególnie po II wojnie, kiedy to ludzie, tłukli gliniane naczynia licząc na znalezienie skarbów".